Kino dokumentalne: Europa bez fikcji

Cykl kina dokumentalnego EUROPA BEZ FIKCJI to wspólny projekt Dyskusyjnego Klubu Filmowego UG Miłość Blondynki i Punktu Informacyjnego Europe Direct Gdańsk. Jest to próba ukazania życia naszego kontynentu z jak najszerszej strony poprzez materię sztuki dokumentu.
Europa , chociaż nie jest dużym kontynentem, cechuje się ogromnym zróżnicowaniem pod względem sposobu życia, tradycji, a przede wszystkim kultury i obyczajowości. Spoglądając przez pryzmat kamery, przyjrzymy się jej strukturze kulturowej, ekonomicznej, geopolitycznej , zadając sobie nurtujące  nas pytania, a może znajdziemy czasem odpowiedzi sięgające naszej wspólnej przyszłości jako mieszkańców  Europy.
Zastanowimy się  jak we współczesnej Europie funkcjonują lub ulegają procesowi redefinicji pojęcia takie jak tożsamość narodowa, tradycja czy obywatelskość?  Jak wygląda w tym wszystkim Polska ale również cała Europa w kontekście reszty świata?
Zarówno przedstawiane przez nas filmy, jak i zaproszeni goście są pretekstem do odkrywania Europy, w której żyjemy. Odkrywania  Europy , w której jej wszyscy obywatele odbijają swoje własne oblicza.

W październikowej odsłonie pokażemy obsypany licznymi nagrodami film Droga na drugą stronę, którego projekcja będzie okazją do dyskusji na temat praw człowieka w kontekście funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa w Polsce. W panelu na powyższy temat wezmą udział Joanna Sobocińska (prawnik), Tomasz Snarski (asystent Wydziału Prawa UG), Magdalena Zelent (teatrolog społeczny).

DROGA NA DRUGĄ STRONĘ  (CRULIC. DRUMUL SPRE DINCOLO)

Film dokumentalny, animowany
Produkcja: Polska, Rumunia
Rok produkcji: 2011
Czas:  73 min.

Reżyseria: Anca Damian
Scenariusz: Anca Damian
Obsada aktorska (głosy postaci animowanych): Maciej Stuhr (Crulic; w polskiej wersji językowej)
Narrator: Andrzej Olejnik (w polskiej wersji językowej)

Pełnometrażowy częściowo animowany film dokumentalny o człowieku, który próbując zwrócić uwagę na swoją krzywdę rozpoczyna strajk głodowy i pozwala mu się umrzeć w areszcie, przed oczami społeczeństwa. Teraz, gdy on już przebył drogę na druga stronę, my żyjemy w poczuciu winy, że nie posiadaliśmy wystarczająco dużo miłości i pozostaliśmy bierni.

Film nawiązuje do prawdziwych zdarzeń , które miały miejsce w naszym kraju. 11 lipca 2007 pewnemu sędziemu w sklepie został ukradziony portfel z kartami kredytowymi. Opis złodzieja to brunet o smagłej cerze. Policja śpieszy się by zadowolić sędziego i jak najszybciej aresztować domniemanego sprawcę: Claudiu Crulica, lat 33, obywatela Rumunii. Claudiu Crulic twierdzi, że w czasie, gdy popełniono przestępstwo, był w Mediolanie. Zatrzymany stara się skontaktować z władzami Rumunii. Oświadcza, że rozpoczyna strajk głodowy. Claudiu Crulic umiera po czterech miesiącach strajku głodowego w polskim areszcie. W tym czasie ani lekarze, ani strażnicy, ani nawet rumuńscy dyplomaci nie wzięli pod uwagę jego zeznań i nie sprawdzili czy mężczyzna rzeczywiście przebywał wtedy poza krajem. Mężczyzna umarł 18 stycznia 2008, kilka godzin po tym jak polskie służby więzienne uwolniły go, by przewieźć do szpitala.

Przypomnienie bulwersującej historii z pierwszych stron gazet stanowiło wyłącznie punkt wyjścia. Postać rumuńskiego mężczyzny została potraktowana, jako uniwersalny symbol buntu, straceńczej walki jednostki z systemem i niemożliwej do zaspokojenia żądzy wolności. Niezwykłość historii Crulica znalazła swoje odzwierciedlenie w nowatorstwie filmowej formy. Film jest połączeniem animacji, dokumentu i fikcji.